Старабеларускі лексікон
ЗАКОНЪ
1. рэлігія, вера, веравызнанне;
˜ законъ греческий — праваслаўнае веравызнанне;
˜ законъ римский — каталіцкае веравызнанне;
˜ законъ жидовский — юдэйскае веравызнанне;
˜ законъ Христовъ (божий, господний, святый) — хрысціянскае веравызнанне;
2. сукупнасць прадпісанняў якой-н. рэлігіі;
˜ Ветхий (старый) и новый законъ — старажытная, дахрысціянская і хрысціянская часткі Бібліі;
˜ вторый законъ — другазаконне, назва часткі свяшчэннага пісання - пятай кнігі Майсея, якая прадстаўляе сабой кароткі паўтор законаў, змешчаных у першых чатырох яго кнігах;
˜ законъ Моисеевъ — часткі свяшчэннага пісання, якія прыпісваюцца прароку Майсею, заканадаўцу Юдэі;
3. манаскае таварыства, ордэн каталіцкай царквы з пэўным статутам;
˜ вступити въ законъ, принять законъ — прыняць манаскі сан;
˜ выступити (выйти) зъ закону — выйсці з манаскага ордэна;
˜ въ законъ постригати — аддаваць у манаства;
4. устанаўленні, прадпісанні свецкай улады;
5. сувязь паміж з'явамі; закон развіцця прыроды;
6. правіла, звычай;
7. шлюб;
˜ мешкати въ законе — жыць у шлюбе
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ЗАКОНЪ


будет выглядеть так: Что такое ЗАКОНЪ