Старабеларускі лексікон
КУНИЦА
1. грашовая адзінка, куна;
2. падатак, які плацілі княжацкаму двару;
˜ выводная куница — плата за маладую, якая выходзіла замуж у чужую воласць;
˜ выходная куница — плата за выхад залежнага чалавека ад свайго феадала
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: КУНИЦА


будет выглядеть так: Что такое КУНИЦА