Старабеларускі лексікон
ОТЧИЦЪ
отчичъ (отчицъ)
1. наследнік бацькаўскага ўладання, спадчыннік;
2. асабіста залежны селянін, які не меў права пераходу да іншага гаспадара
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ОТЧИЦЪ


будет выглядеть так: Что такое ОТЧИЦЪ