канец
м. канца, канцоў1) son, axır
канец тыдня (месяца) — həftənin (ayın) sonu (axırı)
канец працы — işin axırı
канец фільма — filmin sonu
канец чвэрці — rübün axırı
даводзіць да канца — axıra çatdırmaq
канец слова (сказа) — sözün (cümlənin) axırı (sonu)
2) uc
канец вяроўкі — kəndirin ucu
канец нажа — bıçağın ucu
3) axır, qurtaracaq
у канцы в уліцы — küçənin qurtaracağında
даехаць да канца — axıradək getmək
◊ з усіх канцоў — hər yerdən, hər tərəfdən, hər yandan
без канца — daim, həmişə, uzun-uzadı
ант. пачатак