ЗНАТЬ
I несовер. ведаць, знаць даёт себя знать — дае сябе адчуваць (адчуць), давацца (дацца) у знакі дать о себе знать — даць аб сабе знаць делай, как знаешь — рабі, як ведаеш (як хочаш) знаем мы вас ирон. — ведаем мы вас знай наших шутл. — ведай нашых знать меру — ведаць меру знать не знаю (ведать не ведаю) — ведаць не ведаю знать своё место — ведаць сваё месца знать совесть — мець сумленне знать толк в чём — мець густ (разбірацца) у чым знать цену кому-чему — ведаць, чаго хто варты, ведаць цану каму-чаму как знаешь (знает, знаете, знают) — як знаеш (знае, знаеце, знаюць), як хочаш (хочаце, хочуць) как (почём) знать — хто ведае? кто его знает — хто яго ведае надо (пора) и честь знать — трэба і меру ведаць не знать веку (износу, износа) — не мець зносу не знать покоя (отдыха и т.п.) — не мець (не знаць) спакою (адпачынку и т.п.) не знать сна — не спаць не могу знать уст. — не ведаю сам знаю — я гэта і сам ведаю знать в лицо — знаць у твар то и знай разг. — раз-пораз, сюд-туд только и знает (знаю, знаешь и т.д.), что… — толькі і ведае (ведаю, ведаеш и т.д.), што… если бы знать, что... ведаць) — каб жа ведаў, каб жа ведала, каб жа ведалі II знаць, род. знаці жен. III вводн. сл. відаць мабыць, мусіць напэўна